ΠΩΣ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΙΣ ΤΩΝ ΣΚΥΛΩΝ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΗ ΦΥΛΗ

Η Διεθνής Κυνολογική Ομοσπονδία (Federation Cynologique Internationale) της οποίας είναι τακτικό μέλος και η ΕΛΛΑΔΑ με εκπρόσωπο της χώρας τον Κυνολογικό Όμιλος Ελλάδος (ΚΟΕ), αναγνωρίζει επίσημα πάνω από 400 διαφορετικές φυλές. Για τις συγκεκριμένες αυτές φυλές έχουν κατατεθεί τα ΠΡΟΤΥΠΑ, η περιγραφή των ιδιαίτερων δηλ .στοιχείων που χαρακτηρίζουν τους σκύλους της κάθε φυλής και τους κάνουν αναγνωρίσιμους. Τα ΠΡΟΤΥΠΑ όλων των φυλών καθώς και οι τυχόν διορθώσεις γίνονται αποκλειστικά και μόνο από τους ΟΜΙΛΟΥΣ κάθε φυλής που εδρεύει πάντοτε στη χώρα καταγωγής της, όπως π.χ. S.V. είναι ο όμιλος του Γερμανικού Ποιμενικού που έχει έδρα το Άουκσμπουρκ της Γερμανίας.

Στις εκθέσεις για την αξιολόγηση των σκύλων, κάθε φυλής, ο κριτής γνωρίζοντας το ΠΡΟΤΥΠΟ, εκτιμά τα επί μέρους χαρακτηριστικά κάθε σκύλου που συμμετέχει και τον βαθμολογεί ανάλογα με την πιστότητα των χαρακτηριστικών του, ως προς το πρότυπο, πάντοτε. Οι εκθέσεις αυτές που δεν είναι, κατά καμία έννοια, “καλλιστεία” αλλά εκθέσεις μορφολογίας – κινησιολογίας – και χαρακτήρα, μοναδικό σκοπό έχουν τη βελτίωση της κάθε φυλής και για το λόγο αυτό κρίνονται τα επί μέρους στοιχεία ώστε σε περίπτωση σύζευξης να αναζητηθούν στο άλλο φύλο τα επιθυμητά χαρακτηριστικά και έτσι να επιτυγχάνεται η πολυπόθητη ομοιομορφία των χαρακτηριστικών, η ισορροπία δηλαδή, όπως την ορίζει το ΠΡΟΤΥΠΟ.

Μέχρι το 1991, ο ΚΟΕ στις εκθέσεις του μπορούσε να δεχθεί μόνο τους σκύλους εκείνους που διέθεταν επίσημα πιστοποιητικά γνησιότητας, δηλαδή τους Γενεαλογικούς χάρτες (pedigree) που προέρχονταν από ξένους Εθνικούς Ομίλους ή τους σκύλους τους εγγεγραμμένους με τις τυπικές διαδικασίες στον ΚΟΕ.

Τότε όμως, αποφάσισε, προκειμένου να εντάξει στα γενεαλόγια του πάρα πολλούς αξιόλογους σκύλους, που για διάφορους λόγους στερούνταν επίσημου γενεαλογικού χάρτη (απώλεια, αδιαφορία κλπ), να εφαρμόσει την διαδικασία της “Αναγνώρισης”, μια πρακτική που ήταν και είναι συνηθισμένη παντού. και μέχρι τότε μπορούσε να καταγράψει τούς σκύλους που προσέρχονταν στις εκθέσεις εφόσον δεν είχαν επίσημα έγγραφα καθαροαιμίας <pedigree> στο βιβλίο ελληνικού γενεαλογίου.

Το μόνο κριτήριο ήταν η απόλυτη αναγνωρισημότητα μιας φυλής, βάσει του ΠΡΟΤΥΠΟΥ. Ο φαινότυπος λοιπόν του σκύλου του έδινε το “διαβατήριο” της καταγραφής του στα Γενεαλόγια του ΚΟΕ αυξάνοντας τη γενετική δεξαμενή των καθαρόαιμων σκύλων στην Ελλάδα. Τα πράγματα όμως δεν είναι τόσο απλά γιατί ο σκύλος αυτός κατατασσόταν σε μια αρχική, κατώτερη ας πούμε κατηγορία που ονομάζεται ΒΕΑ 1 (Βιβλίο Εγγραφής Αναγνωρισμένων) που σημαίνει “αγνώστων προγόνων”.

Αυτό βέβαια είναι σωστό γιατί ο συγκεκριμένος σκύλος πρέπει να αποδείξει και τη γονιδιακή του επάρκεια. Έπρεπε λοιπόν να γίνει ελεγχόμενη επίβαση μόνο με σκύλο της ίδιας η και ανώτερης κατηγορίας πχ ΒΕΚ (Βιβλίο Εγγραφής Αναγνωρισμένων), ΒΕΑ1 ή 2., της ίδιας φυσικά φυλής. Εάν η σύζευξη γίνει με μη εγγεγραμμένο-αξιολογημένο σκύλο, τα κουτάβια ξεκινούν από το ΒΕΑ1. Τα κουτάβια που θα παραχθούν από μια τέτοια σύζευξη πρέπει με τη σειρά τους να συμμετέχουν σε έκθεση μορφολογίας, να αξιολογηθούν αντίστοιχα και αφού περάσουν τις εξετάσεις να εγγραφούν – καταταγούν σε μια ανώτερη από την πρώτη κατηγορία που είναι η δεύτερη βαθμίδα ελέγχου, το ΒΕΑ2. Στη συνέχεια γίνεται η ίδια διαδικασία επιδιώκεται δηλ. σύζευξη με ίδια η ανώτερη κλάση π.χ. ΒΕΚ. Τα νέα παράγωγα συμμετέχουν με τη σειρά τους σε έκθεση και εάν περάσουν επιτυχώς αναβαθμίζονται στην κατηγορία ΒΕΑ2, ΒΕΑ3, τέλος δε τα κουτάβια που θα γεννηθούν από δύο γονείς ΒΕΑ 3 θα εγγραφούν στο βιβλίο ελληνικού γενεαλογίου ως ΒΕΚ. Τότε και μόνο οι σκύλοι αυτοί αναγνωρίζονται ως αυθεντικοί, καθαρόαιμοι σκύλοι που ανήκουν σε μια συγκεκριμένη φυλή και μπορούν έκτοτε να συμμετέχουν ισότιμα στην αναπαραγωγή της φυλής.

Σε ότι αφορά τις αναγνωρισμένες λοιπόν από την FCI φυλές, η διαδικασία αυτή είχε ελάχιστο ενδιαφέρον και υποχρεωτική ημερομηνία λήξης, με απόφαση του ΚΟΕ.

Για τις γηγενείς και προς αναγνώριση όμως φυλές όπως ο Ε. Π., η διαδικασία δεν λήγει έτσι απλά. Η φυλή παρουσιάζει ακόμη διακυμάνσεις και ανομοιομορφίες που απαγορεύουν την ένταξή της στις σταθεροποιημένες καθαρόαιμες φυλές και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο κανένας σκύλος δεν πρέπει να εγγράφεται σε επίσημα γενεαλόγια πριν αυτός έχει κριθεί ως προς τον μορφολογικό του τύπο ακόμη και αν προέρχεται από γονείς ΒΕΑ3. Είναι γνωστό ότι απαιτούνται πέντε γενεές και άνω, εγγεγραμμένων καθαρόαιμων σκύλων για να εξασφαλίσουν την αδιαμφισβήτητη γνησιότητά του.

Δυστυχώς, υπάρχουν στους κύκλους μας άνθρωποι που δεν κατανοούν την αναγκαιότητα των κανόνων αυτών που έχει θεσπίσει ο Όμιλος φυλής και που έχει αποδεχθεί η Γ. Σ. του ΚΟΕ και βλέπουν τον σκύλο ως μέσον ανέλιξης, επίδειξης η και πλουτισμού.

Ο ΟΦΕΠ έβαλε φρένο στις επιδιώξεις αυτών των κυρίων, μη αποδεχόμενος τη διαβάθμιση όλων των παραγώγων πέραν του ΒΕΑ2. Αυτό κατέστει αναγκαίο στην παρούσα φάση για να μπορέσουμε να ανασυγκροτηθούμε να κόψουμε τη φόρα στους θερμοκέφαλους, να κατανοήσουμε όλοι την αναγκαιότητα της πλήρους συμμόρφωσης με τους κανόνες τις σωστής διαχείρισης και να περιορίσουμε την εμπορευματοποίηση του Ε Π.

Με τιμή,

Βούλα Παπουτσάνη,  Νάσος Γιδόγιαννος