Η λέξη ποιμενικός χαρακτηρίζει ένα σκύλο που καθιερώθηκε από την αποκλειστική σχέση του με την κτηνοτροφία. Η μορφή του ποικίλλει και διαφέρει από χώρα σε χώρα και από περιοχή σε περιοχή. Τα καθήκοντά του επίσης ποικίλουν ανάλογα με την εργασία που επιτελεί σε σχέση με τις συνθήκες  τις συνήθειες αλλά και τις ανάγκες  των κτηνοτρόφων. Για παράδειγμα η φύλαξη των ζώων  από τα αγρίμια,  η προειδοποίηση ,  η συγκέντρωση του κοπαδιού, η προστασία από τους ζωοκλέφτες και ένα σωρό άλλες εργασίες απαραίτητες στον κτηνοτροφικό τομέα, θα απαιτούσαν διαφορετικού τύπου σκύλους.

Οι καιρικές συνθήκες, το μικροκλίμα της περιοχής, το ανάγλυφο του εδάφους, τα ποτάμια οι λίμνες  οι ξερολιθιές, τα δύσβατα μονοπάτια, η ποικιλότητα της πανίδας και της χλωρίδας της πατρίδας μας, συνηγορούν στην προαναφερόμενη προσέγγιση, ότι  δηλαδή δεν είναι δυνατόν ένας  μόνο συγκεκριμένος τύπος σκύλου να διεκπεραιώνει με απόλυτη μάλιστα  επιτυχία όλες τις ανάγκες  ενός κτηνοτρόφου.

Ο Ε Π σε βάθος αιώνων έχει προσαρμόσει  όχι  μόνο τον χαρακτήρα του (απαραίτητο στοιχείο), αλλά και την δομή του σώματος του. Στο ΠΡΟΤΥΠΟ της ΦΥΛΗΣ  η γενική περιγραφή  παρουσιάζει επακριβώς  ένα σκύλο που καλύπτει όλες τις ανάγκες των Ελλήνων κτηνοτρόφων πού περιγράψαμε πιο πάνω. Η στιβαρή  και  ταυτόχρονα πλαστική σωματοδομή του, θυμίζει την εικόνα ενός πρωταθλητή του ΔΕΚΑΘΛΟΥ, είναι δηλαδή ικανός να εκτελέσει  μια πλειάδα καθηκόντων. Αν προσέξετε έναν αθλητή των 100μ, διαφέρει σωματικά από έναν άλτη του μήκους,  έναν δισκοβόλο, έναν σφαιροβόλο,  έναν ακοντιστή,  έναν επικοντιστή, ακόμη από έναν δρομέα των 400μ, ή 110μ μετ’ εμποδίων. Ο ΔΕΚΑΘΛΗΤΗΣ όμως τα καταφέρνει και στα δέκα αγωνίσματα και μάλιστα με επιδόσεις κοντά στα ρεκόρ των επί μέρους πρωταθλητών. Η επιτυχία αυτών των αθλητών οφείλεται στην άριστη σωματομετρία που του επιτρέπει  να ξεχωρίζει από κάθε άλλον αθλητή. 

Ο Ε Π είναι ο αντίστοιχος δεκαθλητής των ποιμενικών σκύλων. Έτσι επιβίωσε ανά τους αιώνες  σε παράλληλη πορεία με τη φυλή των ελλήνων. Ο ΟΦΕΠ, οφείλει να διαφυλάξει τα ιδιαίτερα προσόντα αυτού του σπάνιου ποιμενικού, αποφεύγοντας υπερβολές  και σεβόμενος, τόσο τη ζώσα παράδοση των κτηνοτρόφων, όσο και τη βαριά κληρονομιά της ιστορικότητας και της παρουσίας του στην πατρίδα μας                                       

ΜΕ ΕΠΙΓΝΩΣΗ   ΚΑΙ  ΤΙΜΗ

ΝΑΣΟΣ  ΓΙΔΟΓΙΑΝΝΟΣ